Stralend van buiten en eigenlijk moe van binnen?
Als mensen toch eens binnen konden kijken bij jou! Het verschil met de buitenkant, waar alles op orde en goed voor elkaar lijkt. Aan de binnenkant: de drukte in je volle hoofd, de vermoeidheid en het overvraagd zijn, gevoed door onder andere het ‘altijd blijven lachen’ en klaarstaan voor anderen. Terwijl je eigenlijk snakt naar anders.
Je ervaart een onbestendig gevoel, terwijl het leven je grotendeels toelacht. Al maanden (zo niet jaren, als je eerlijk bent) vecht je tegen een groeiend sluimerend onvoldaan gevoel van ‘is dit het nu?!’. Je hebt ook al dingen ondernomen om te werken aan dit gevoel. Zoals een cursus mindfulness of een ademhalingstraining of op yoga gaan. Je hebt inmiddels diverse zelf-bewustzijnsboeken in huis. Misschien ben je zelfs wel eens op een retraite gegaan. Deze zelfreflectie-stappen hebben je ook echt wel geholpen om minder van jezelf weg te geven en meer bij jezelf te blijven. Maar uiteindelijk blijk je toch weer in die groef terug te vallen van teveel, te lang vragen van jezelf en te weinig geven aan jezelf.
Je hebt op mentale wilskracht en doorzettingsvermogen veel bereikt en voor elkaar gekregen. Maar tegen welke prijs? Je merkt dat je de tol betaalt voor al dat ja zeggen en het onderdrukken van je innerlijke stem dat je ‘het anders wilt’. Voor het te weinig loslaten, geen grenzen stellen en altijd-overal-gezellig-aan-meedoen-ook-al-ben-je-kapot.
Je weekend was fijn… tot je zondagavond je agenda pakt
Zondagavond voel je je energie, die je in het weekend bij elkaar geraapt had, weglekken bij het vooruitzicht van ‘weer zo’n week’. Je vermoeidheid en ontevreden gevoel van ‘het moet toch anders kunnen, waarom lukt mij dat niet’ schieten omhoog en die innerlijke kakofonie van onrust barst weer los. En dan die stemmetjes ‘Doe niet zo moeilijk, schouders eronder! Iedereen heeft wel wat te wensen’.
Zien jouw dagen er ook zo uit?
- Je schiet wakker voor je wekker gaat met meteen dat gevoel in je lijf van verzet. Frustratie en machteloosheid van het anders willen maar niet weten hoe. Stroperige vermoeidheid dringt zich aan je op, maar je duwt hem weg. Je hoofd staat meteen op volle sterkte aan: wat moet er vandaag? Je dwingt jezelf met enthousiasme de dag tegemoet te treden.
- Op de automatische piloot manoeuvreer je je door het ochtendprogramma, onderwijl jezelf afvragend, dat dit het toch niet kan zijn waar het om gaat in het leven (niet dat iemand dit aan je merkt): vaatwasser leegruimen, hond uitlaten, was inzetten en de kids achter de broek zitten want-de-tijd-tikt-door-en-school-wacht-niet. Echt, nee toch?!
- Onderweg naar je werk probeer je de helft van de reistijd te gebruiken om het thuisfront los te laten en de andere helft om je in te stellen op je werkdag. Héél even lukt het ook nog om bewust van je ritje te genieten (je weet heel goed dat ‘zen-tijd’ belangrijk is voor je gezondheid)
- Op kantoor zet je meteen je schouders onder al die taken op je takenlijst. Je lunch werk je naar binnen achter je computer, en hoor je jezelf ook wéér ja zeggen als je collega vraagt of je haar plek in de projectgroep wilt overnemen (Waarom??, vraag je je ontzet af)
- ’s Avonds plof je moe op de bank. Social media, tv… tot je jezelf veel te laat overeind hijst om naar bed te gaan. En je bedenkt dat die was van vanmorgen nog in de wasmachine zit en de lijn nog vol hangt met de vorige, en oooh, je zou je ouders nog bellen… Een uur later dan gepland rol je eindelijk je bed in, met een nog voller, vermoeider hoofd en lijf.
Het moet anders. Dat weet je. En toch verandert er niks. Als dit zo blijft, blijf je vastlopen. Het wordt niet beter als je niet écht iets anders gaat doen.
Stel je nou eens voor dat je (morgen al!) met meer blije zin de dag in kunt
Stel je voor dat je precies weet wat je écht wilt en wat je nodig hebt en daar ook naar gaat handelen. Dat je inzicht hebt in wat maakt dat je steeds dezelfde dingen blijft doen terwijl je weet dat je iets anders nodig hebt, én dat je de tools in huis hebt die je voortaan gaan helpen om je rust en energie te bewaken en te behouden.
Stel je nou eens voor dat je (morgen al!) met blije zin de dag in kunt?
Hoe zou het voor je zijn als:
- je ein-de-lijk het beste uit jezelf weet te halen, zodat je dingen kunt doen waar jíj hartstikke blij van wordt?
- je gewoon ‘nee’ zegt tegen die collega die jou vraagt haar werk over te nemen, zonder pijn in je buik en zonder schuldgevoel?
- je grenzen durft te stellen, al is dat nog best spannend? En dat dat nu mág van jezelf. Je kunt al je gevoelens toelaten zonder dat je er per sé wat mee ‘moet’ – dus ook die negatieve gevoelens, hè!
- je wanneer je tijd voor jezelf nodig hebt dit dan gewoon ook zegt zonder smoezen of kontendraaierij?
- je de lat op haalbare hoogte legt, waardoor je zin krijgt in klussen en er energie voor voelt?
- je uitgerust wakker wordt, met een stil hoofd en je dag in rust begint?
- je oké bent met jezelf, met je plussen en je ‘minnen’?
In dit traject gaan we vier maanden met elkaar op pad, waarin we 8 coachmomenten hebben, live of online.
Omdat lichaam en geest onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden, werken we holistisch en integraal. We vinden de antwoorden in je lijf (o.a. via massagetherapie) en in je hoofd middels coachingssessies en energiewerk, zodat je stappen op het ene vlak ondersteund worden op het andere. Dit brengt je snel in jouw balans, die je vervolgens zelf kunt handhaven.
PRAKTISCHE INFORMATIE
De investering
Jouw investering in je vrij-zijn, gezondheid en geluk is €1297,– . Dit bedrag kun je eventueel in drie termijnen van €449,– betalen.
We zien elkaar acht keer, live en/of online. Ik ben er voor jou als steun in de rug en om je een (liefdevolle) schop onder de kont te geven als dit nodig is, zodat je het maximale uit dit traject haalt. Tussen onze afspraken werk je aan de opdrachten en/of oefeningen die jouw proces ondersteunen. Commitment is het halve werk.
Wanneer moet je vooral niet instappen
- Als je denkt, dat het traject een ‘quick-fix’ is en oplossingen je op een presenteerblaadje zullen worden aangedragen
- Als je zelfreflectie een vies woord vindt. Ik zal je namelijk (altijd liefdevol!) spiegels voorhouden, waardoor je dingen ziet, die je uit gewoonte liever was blijven omzeilen
- Als je denkt dat je alleen tijdens de sessies ‘even’ aan de bak moet en dat dat voldoende is om ‘er weer te komen’. Je zult ervaren dat het grootste deel van je bewustwordingsproces zich afspeelt in de periodes tussen onze afspraken
In korte tijd ziet je leven er een stuk zonniger uit
- Je wordt weer uitgerust wakker, met een stil hoofd, waardoor je zin hebt in de dag
- Dat ochtendritueel thuis verloopt ontspannen, zodat iedereen op tijd de deur uit is, en je de rit naar je werk kunt gebruiken als jouw zen-tijd
- Je snapt waarom je doet wat je (niet) doet, waarom je bent zoals je (niet) bent. Dat maakt je lief en mild naar jezelf en duidelijk tegenover je omgeving. Je spreekt je uit en geeft je grenzen aan. Je draagt alleen je eigen verantwoordelijkheden en laat andere verantwoordelijkheden daar waar ze horen. Thuis en op je werk.
- Nee, de stress is niet weg en dat is oke. Je ervaart een stresslevel waar je je goed bij voelt.
- Je zit goed in je vel en als je thuiskomt, heb je nog energie om je avond te besteden aan wat jij graag doen wilt. Aan het eind van de dag ben je gezond moe.
En dat allemaal doordat je de moed hebt opgebracht om je patronen te doorbreken. Doordat je aan dit traject durfde te beginnen.
Is vandaag voor jou het moment?
Pak vandaag nog de regie weer over je leven, weet:
‘Be strong enough to stand alone,
smart enough to know when you need help
and brave enough to ask for it’
