‘…al die berichten over de abortus-toestanden in Amerika geven me veel spanning’, vertelt ze.

Geheim

In een sessie zo’n half jaar terug spreekt ze voor de allereerste keer in haar leven hardop uit, dat ze zo’n 30 jaar geleden abortus heeft gepleegd. Haar toenmalige man wilde nog niet aan kinderen en min of meer onder druk heeft ze haar zwangerschap toen laten beëindigen. Het is een groot geheim, dat ze dus al 30 jaar alleen draagt. Niet bij haar zus, niet bij haar allerbeste vriendin en ook niet in eerdere therapieën heeft ze dit ooit ter sprake gebracht.

Familiesysteem

Het komt naar voren bij een familieopstelling of beter gezegd bij de aanloop daar naar toe, namelijk bij het maken van haar genogram*, heel simpel gezegd een schematische weergave van je familiesysteem. Een van de basisprincipes van familieopstellingen is dat ieder familielid haar/zijn plek heeft, dus ook stilgeboren kinderen, abortussen en miskramen. En ook bijvoorbeeld het zwarte schaap van de familie of een buitenechtelijk kind. Of je nou wilt of niet, ze zijn er en doen er toe familiesystemisch gezien.

Openheid

Plots was het moment daar voor haar, dat voor de buitenwereld zichtbaar mag worden, dat ze niet 2 maar in feite 3 kinderen heeft (gehad). Wordt zichtbaar wat een impact dit verzwijgen en dragen van dit geheim heeft gehad op haar. En ook dat dit impact op haar oudst levende kind heeft. Die dus feitelijk niet de oudste is, maar de middelste van de kinderen. Ook de vreemde gewaarwording, dat zij er wel mocht komen en haar oudere broer/zus niet. En het mogelijk, onbewuste effect daarvan op haar (manier van) leven.

Sinds die sessie heeft ze haar kinderen verteld van de abortus en heeft ze het gedeeld met haar zus. Ze voelt niet de behoefte om het van de daken te schreeuwen en ook niet dat ze er veel over wil praten, maar dat de lading van ‘geheim moeten houden’ eraf is, geeft haar veel ruimte en vooral rust. De schaamte en het schuldgevoel zijn er vanaf, grotendeels. En daarom is ze verward dat ze zich zo enorm door elkaar geschud voelt door al die abortus-berichtgeving.

Maar dan toch

Terloops vertelt ze dat ze tegen nog een paar andere ‘dingetjes’ aanloopt, die vast niks met elkaar te maken hebben. Ze heeft wat gedoe met haar longen en de arts had gezegd, dat ze ‘moet’ leren uitademen. Dat inademen, dat gaat vanzelf, maar voor dat uitademen vraagt inspanning van haar. Een ander issue, waar ze lang last van heeft gehad is en dat nu weer opspeelt is, dat ze zich kleiner wil maken dan ze is, letterlijk. Wat een beetje lastig gaat, als je een lange, slanke den bent.

Zo vertellend realiseert ze zich, dat ze meer en meer het gevoel heeft, dat ze onbewust ooit besloten heeft dat zwijgen (en je kleiner maken dan je bent) beter is. Misschien was dat ooit wel veiliger. En vooral, zo borrelt nu op, dat ze daarmee conflicten wist te voorkomen. Iets waar ze altijd een hekel aan heeft gehad.

4-4-7-4

De inzichten geven haar rust. Voor het leren bewust uit te ademen doen we een oefening 4-4-7-4. 4 tellen inademen, 4 tellen vasthouden, 7 tellen uitademen, 4 tellen vast. Er komt een paniekerig gevoel omhoog: ‘lukt me met yoga ook nooit, die ademhalingsoefeningen…’.

Een beperkende overtuiging piept hier omhoog, begrijpelijk. Het brein wil helemaal niet dat zij goed en diep gaat in- en uitademen, want er zit nog een lading op van ‘dat is onveilig’, dat je dan ruimte inneemt, je plek pakt en dan dus zichtbaar bent in vol ornaat. Yep, en dat is precies wat nu wel mag. Dat was toen, nu mag een ander deel van haar ‘aan het stuur’. Niet de Zwijgende, maar Liefde, waar compassie, een welkom naar het leven en warmte in zit. Én… ze mag erkennen en omarmen, dat ze het ook retespannend vindt om haar plek te pakken. Want wat betekent dat dan, hoe ziet dat eruit, wat gebeurt er dan? Het gaat gepaard met onbekendheid, brrrr.

De kracht van ademhaling

In alle rust, door de tijd die ze zichzelf gunt om het te voelen en met de intentie dat ze dit kan, blijft ze gefocust ademen. 4 in, 4 vast, 7 uit, 4 vast. En nog een keer… en nog een keer. Kalmeren haar zenuwen, zakt haar ademhaling en ontspannen haar spieren.

Als ik haar vraag vanuit deze positie, wat er bij haar gebeurt, wanneer ze nu de abortusberichten voor zich haalt, valt het haar op, dat ze kalm blijft. Haar hartslag blijft rustig, de verhalen raken haar niet, de knoop in haar buik blijft weg. Dát is wat ademhaling, focus en erkenning van dat wat je ervaart kan doen. Ook voor jou.

PS1 benieuwd naar wat een genogram jou aan inzichten kan geven over jezelf, over je gezin van herkomst, over je roots? Neem contact met me op. Het kan zo verhelderend zijn en begrip geven voor jezelf en misschien ook voor je ouders en/of andere familieleden

PS2 wist je dat ik op LinkedIn ook regelmatig nog andere berichten plaats? Inzichten, overpeinzingen en soms ook over dagelijkse gebeurtenissen, zoals deze (>25.000 views op moment van schrijven).

  • met een genogram maken we een soort stamboom van jouw huidige tot ca 2 eerdere generaties en hun onderlinge relaties. We bespreken onder andere belangrijke familiegebeurtenissen, sterfgevallen, verhuizingen en verbroken contacten. Ook familiegeheimen, dat waar niet over gesproken wordt, religie, oorlog en verzwegen familieleden komen aan bod. Het geeft inzicht in familiethema’s, in jouw plek binnen het familiesysteem. Daarmee ontstaat er begrip, ruimte en rust voor jou, wat doorwerkt in het hele familiesysteem.