Vet over mijn grenzen gegaan. Met allemaal leuke dingen. Ja, dat kan. En ja, natuurlijk overkomt het mij ook nog wel ‘ns. En ook nog door en voor mezelf. Hoewel, is het niet altijd door en voor jezelf, als je eerlijk bent…
Plan 1
Het lijkt allemaal een goed plan, zo’n vier maanden geleden. Net besloten de rest van het jaar geen cent meer te mogen uitgeven aan een training of opleiding (ik heb dit jaar 3 opleidingen gedaan en bij 2 opleidingen geassisteerd), komt op een platform de mogelijkheid voorbij om een DISC training te volgen. Gratis, want uit een of ander subsidiepotje. In een paar tellen heb ik me aangemeld, de datakeuze is reuze en ik meld me aan voor ergens in de herfst. Lekker ver weg nog.
Plan 2
Dan komt – ooohhh, zo gaaf, interessant en boeiend en you-get-the-point – de mogelijkheid om een driedaagse workshop te volgen om systemisch te kijken naar verbanden tussen ziekte & gezondheid en familiesystemen. Gratis, als het me lukt om succesvol jacht te maken op het STAP budget. Hoe vet?! En guess what? Gelukt! Drie dagen ergens in het najaar. Lekker ver weg nog.
Plan 3
Toen, nog steeds zo’n vier maanden geleden, lijkt het mij ook een goed plan om wanneer alle opleidingen achter de rug zijn zelf in een weekend familieopstellingen in groepen te geven. Want tegen die tijd heb ik weer lucht in mijn agenda, is er ruimte in mijn hoofd en rust in mijn systeem. Denk ik. Ergens in het najaar pas, dus ruim de tijd om in alle rust alles voor te bereiden…
Je voelt ‘m al aankomen… Die ‘herfstmaand’ is inmiddels en nog maar net begonnen en ik loop over.
Overprikkeld overvraagd overlopen
Met deze week twee verschillende trainingen, een website die ik wil aanpassen (de perfectionist in mij viert hoogtij deze dagen) en tussendoor een bomvolle praktijk vraag ik een tikkie teveel van mezelf. En dan vergeet ik voor het gemak maar even die dagdagelijkse dingen die ook aandacht vragen. Ik ben simpelweg overprikkeld. Ervaar te weinig tijd om te herstellen van alle indrukken.
Kon ik vannacht dan die welverdiende goeie rust pakken, want geen wekker die in de ochtend afgaat en ik hoef vandaag niet zoveel. Nou ja, behalve een blog en eigenlijk ook teksten voor op social media, en m’n website, het gezin, huishouden, boodschappen en bedenken wat te eten, want morgen eters over de vloer.🤪🙈
Neerstortende rookmelder
Ik weet niet hoe dat bij jou is, maar als mijn systeem langer overvraagd is dan eigenlijk goed is en het eindelijk kán bijtanken, dan gebeurt het tegenovergestelde. Niks knock out en 10 uur slaap. Welnee, te moe om op tijd naar boven te gaan, dus te laat mijn koppie op het kussen. Om vervolgens in een onrustige nacht me de tandjes te schrikken omdat de rookmelder in de gang besluit om (natúúrlijk) om 05.30 u van het plafond naar beneden te komen zeilen met een enorm kabaal (dubbelzijdige tape is dus niet afdoende).
Ben ik oké met die te volle planning, ook al voel ik me een bietje waus. Kan ik de humor er van inzien, heb ik de energetische aderlating er voor over (het gééft ook veel energie). Overgave. Is het werkelijk verbazingwekkend hoeveel je kunt ‘hebben’, als je gewoon ‘bent’. Vertragen in je tempo, in de pauzes in je uppie een rondje lopen en vooral intens genieten. En het helpt dat me dit niet zo vaak meer gebeurt.
24/7 overprikkeld
Maar wat als je je constant overprikkeld en overvraagd voelt, je je draai maar niet kunt vinden in deze complexe maatschappij en je níet je vinger kunt leggen op de zere plek? Je 24/7 het gevoel hebt te moeten óverleven en je dolgraag wilt léven? Je leven geen gebeurtenissen in zich lijkt te dragen, die dit verklaren? En diverse therapieën niet hun vruchten lijken af te werpen. Dan kan een familieopstelling hier helderheid in geven, duiding, zoals ook weer blijkt tijdens de opstellingen in de driedaagse systemisch kijken naar gezondheid en ziekte. Misschien zeul je onbewust iets mee, wat niet van jou is.
Onzichtbare erfenissen
Wanneer in een (familie)systeem nog onopgeloste, niet geziene of niet geheelde situaties zijn, bewust dan wel onbewust, zichtbaar of onzichtbaar, die wél erkend willen worden, dan kan dit later in de familielijn alsnog willen worden ‘uitgespeeld’. Kan het zijn dat jij ‘ingezet’ wordt om die situatie(s) alsnog te erkennen. Draag je last die niet van jou is bijvoorbeeld doordat je onbewust (systemisch) loyaal bent naar een grootouder, die niet gezien is door haar familie. Of draag je de last van een verstoten oom, wiens plek in het systeem erkend dient te worden. Of is er een eerste, verbroken liefde die verzwegen wordt en wel deel uitmaakt van het systeem. Maakt dit dat jij je draai niet kunt vinden.
De rust van erkennen
Simpel gezegd, omdat er ergens in het familiesysteem iets of iemand nog erkend moet worden, de juiste plek dient te krijgen om de balans in het systeem te herstellen. Immers, iedereen in het systeem hoort erbij, of je nou wilt of niet. Blijft het elke keer weer magisch om te zien hoe het onzichtbare zichtbaar wordt. Het teruggeven van die last aan daar waar het hoort of het erkennen van dat wat verzwegen werd, brengt rust in het familiesysteem en dus rust, ruimte en ontspanning bij jou.
Misschien herken jij het, dat er iets aan je lijkt te blijven plakken, waar je maar niet van af komt en je het ook niet kunt plaatsen. Het gevoel van niet helemaal kunnen ‘landen’. Zou het wel heel lekker zijn, als daar verandering in komt, zodat je je vrijer kunt bewegen. Heb je geen zin in ‘therapie’ of gepsychologiseer en zou je wel meer willen weten, onderzoeken.
Zelf ervaren?
Meer weten over familieopstellingen? 26 en/of 27 november kun je meedoen aan een opstellingendag. Insteek is grenzen (aangeven) en (durven) kiezen voor jezelf. Nog niet eerder gedaan? Ook dan is dit een mooie, laagdrempelige gelegenheid om te ervaren hoe en wat het dan is. In een fijne, veilige setting, waar niks moet en veel kan.
Zie ik je dan?
Liefs,
Saskia
PS Niet zeker of familieopstellingen iets voor jou(w hulpvraag) is? Stuur me een berichtje, dan bekijken we dit samen.