‘Tel je zegeningen’ zei een vriendin van mij eens, toen ik in een moeilijke periode zat. Zo is het. Hoe zwaar een periode ook is, er zijn altijd dingen om dankbaar voor te zijn. En sindsdien tel ik mijn zegeningen minimaal 1x per jaar en in ieder geval in deze tijd.

Het roer om
Het is nog niet eens zo lang geleden dat ik het roer heb omgegooid. Door een reorganisatie verloor ik mijn baan als hr-adviseur en dat was het moment om stil te staan bij wat ik wilde, écht wilde. Blijven hobbyen met mijn praktijk of er helemaal voor gaan? Vind ik mezelf goed genoeg om mensen te begeleiden op hun pad van bewustwording? Ben ik echt een goede massagetherapeut en energiewerker (of zeiden mijn man en vriendinnen dat alleen maar om me een hart onder de riem te steken)? Na een zoektocht en een hoop hobbels in en met mezelf, was het antwoord op deze vragen: JA!! En, eerlijk is eerlijk af en toe was er nog zo’n duiveltje dat ‘weet je het wel zeker?’ in mijn oor fluisterde. Nu aan het eind van een bewogen, intensief en pittig jaar, kan ik ook zeggen: ‘wat een fantastisch mooi jaar!’. Mijn praktijk is als kool gegroeid, wekelijks gebeuren er wondertjes: cliënten die inzichten krijgen, issues en beperkende gewoontes kunnen doorbreken, geen last meer hebben van migraine, rust in het hoofd ervaren, durven te kiezen voor zichzelf en zich eindelijk zijn gaan uitspreken. Cliënten zijn blij met mij en ik met hen. Wat een voorrecht om mensen een stukje op hun pad van bewustwording te mogen begeleiden!

Intens 2016
Ik heb me suf gestudeerd om volgend jaar te voldoen aan de eisen van zorgverzekeraars om vergoed te blijven voor mijn cliënten. En dat is me gelukt! Daarnaast ben ik ook begonnen met het tweede, verdiepingsjaar van de massage-opleiding. Omdat ik het supergaaf vind, omdat ik mijn cliënten nog beter kan begeleiden én om alvast te voldoen aan de volgende eis die zorgverzekeraars gaan stellen, nl. dat ik een HBO diploma op ‘alternatief gebied’ moet hebben. Ja, het was veel (twee studies tegelijk ga ik noooooit meer doen) naast ons volle gezinsleven en praktijk, en soms ook zwaar en ook prachtig, intens en liefdevol. Met steun van mijn gezin, van familie en van vriendinnen die dag en nacht voor me klaarstaan en me af en toe ook een schop onder mijn kont verkopen als het nodig is.

Inzicht
Als klap op de vuurpijl kreeg ik deze maand een voor mij belangrijk inzicht. Ik zat vast in de overtuiging dat je óf voor de piano kiest óf voor de viool, maar dat beide bespelen geen optie was. In mijn geval vertaalde zich dat naar ‘ik ben óf bewustZijns-therapeut óf ik ben hr-adviseur’. En dat is klinkklare onzin, weet ik nu. Ik ben beide en ik word blij van beide. Hoe gaaf is het, dat ik binnen twee weken na dit inzicht een hr-functie heb gevonden die goed samengaat met mijn praktijk. Uiteindelijk is en blijft de rode draad: mensen mogen begeleiden op hun pad van bewustwording in welke hoedanigheid dan ook.