Inzicht of bewustwording is 1 ding, maar daarna, dan begint het pas echt.
Laten we met een simpel voorbeeld beginnen. Stel nou, dat je altijd pijn in je tenen krijgt als je je schoenen aan hebt en je hebt geen idee hoe dat komt. Dan komt na jaren het inzicht dat die pijn ontstaat, doordat je al die tijd in te kleine schoenen hebt rondgebanjerd. Dit inzicht kan (tijdelijk) een enorme opluchting geven, vooral aan ons brein, want die snápt de pijn nu eindelijk.

Maar ja, als je met dat inzicht niets doet en dus op die te kleine schoenen blijft lopen, gaat die pijn echt niet verdwijnen. Dus na de eerste opluchting, de ruimte en ontlading die het inzicht geeft, is het handig om te onderzoeken wat er voor nodig is om voortaan zonder pijnlijke tenen te kunnen lopen.

Maatje groter

Dit is natuurlijk een inkopper. Iedereen die begrijpt dat je een maatje groter moet kopen en dat het pijnissue dan verholpen is. Net zoals je begrijpt, dat het inzicht dat je broek strakker is gaan zitten, omdat je iets meer buik hebt gekregen en niet omdat de broek gekrompen zou zijn in de was, niet maakt dat de broek dan ineens weer lekker zit. Nee, dan mag je aan de bak, want dat stukje extra buik lost niet vanzelf op (of je koopt een andere broek. Ook goed, either way zul je in beweging moeten komen).

Pleaser

Nu gaat het echter om bijvoorbeeld een inzicht, dat je een pleaser bent. Overigens: je bént niet een pleaser, het is je gedrag, je dóet aan pleasen. Want of je vindt dat je iets bent of dat je iets doet, daar zit een heel andere lading op. Voel maar ‘ns wat het met je doet als je beide 1 voor 1 hardop uitspreekt, wat voor verschil het maakt. Door ‘ben’ maak je het van jou, met ‘doe’ creëer je afstand tussen jou en (in dit geval) pleasen.

Inzicht

Stel dat door persoonlijke ontwikkeling, of dat nou komt door het lezen van bewustzijnsboeken, een goed gesprek met je vriendin of een sessie bij een coach je je realiseert dat jouw pleasegedrag, jouw patroon om het anderen altijd naar de zin te maken ook als dit ten koste van je zelf gaat, niet ‘alleen maar’ komt, omdat je het fijn vindt om door iedereen aardig gevonden te worden.
Je krijgt de bewustwording dat daar een laag onder zit, namelijk je angst voor afwijzing, buiten de groep te vallen én dat dit komt omdat je – om welke reden dan ook – vroeger te weinig hebt mogen ervaren dat je goed bent zoals je bent. Heb je toen op jonge leeftijd juist ervaren, dat als je ‘afwijkend’ gedrag vertoonde, je ouders of de juf jou afwezen, dat jij niet oke was zoals je was. Voor de duidelijkheid: dit kan ook subtiel en onbewust door jou zijn opgepikt.

Erbij willen horen

Aangezien wij graag ergens bij willen horen en ons reptielenbrein alles uit de kast trekt om jou veilig te houden en te beschermen (‘overleven’), ben je gedrag gaan vertonen, waardoor je wel die broodnodige erkenning en waardering kreeg. Toen heel fijn die skill, maar nu niet meer, want intussen ben je volwassen, maar vertoon je nog steeds dit pleasegedrag en loop je er op leeg.

En dan?

Als deze bewustwording landt, dus niet alleen rationeel, dan kan dit intens zijn. ‘Oooh, ik ben dus niet gek’, ‘eindelijk begrijp ik mezelf’ en ‘oh, dus ik kan én snappen dat mijn ouders het goed bedoelden én tegelijk kwaad op hen zijn, dat ik tekort ben gekomen in waardering en erkenning voor wie ik ben’. Superfijne bewustwording. En dan? Dan ‘moet’ je aan de bak met deze om te vormen. Want als je niets doet met dit inzicht, had je het net zo goed niet kunnen krijgen.

Kracht van de herhaling

Dan is het tijd om te leren, dat je je die diepgewenste erkenning zelf kunt geven en te ervaren dat je echt niet dood neervalt als je ‘nee’ zegt. En daar mag je jezelf de tijd voor geven, dat het oke is dat dit met vallen en opstaan kan gaan. Het is hard werken, nieuw gedrag eigen maken. Het vraagt oefening, eindeloos herhalen, commitment, discipline en helemaal op de dagen dat je er geen zin in hebt. Juist dan. Totdat het net zo’n gewoonte is als je tandenpoetsen voor het slapengaan.

Babysteps

En, heel belangrijk: in ba-by-steps! En, bijna nog belangrijker (een valkuil voor bijna alle mensen die bij mij in de praktijk komen): je hoeft het niet alleen te doen! Kijk eens om je heen. Wie in je omgeving kan jou supporten, motiveren of een liefdevolle schop onder je kont geven in de lastige momenten? Je partner, een vriendin, je zus of een professional, iemand die jou en je proces begrijpt zonder te oordelen.

Leuk als je met me deelt met welk inzicht jij aan de slag gaat!