Volkomen onverwacht en volslagen ongecontroleerd schiet de razernij als een jekko door me heen. Bij mij! WTF?!

Je zou zeggen ‘het is klaar’ (ook al weet ik diep van binnen wel beter). We zijn inmiddels bijna 34 jaar verder en ik kan oprecht zeggen, dat ik echt oke ben met dat het is zoals het is, heb het verdriet doorleefd. En leef ik een mooi leven mét het gegeven dat mijn moeder er op haar 41e, ik was 18, ineens tussenuit is gepiept, overleden in haar slaap. Pure pech, zeggen artsen.

Toch weten bepaalde gebeurtenissen afgelopen paar maanden het gemis onverwachts weer rauw aan te tikken. Ik weet dat het zo werkt, dat ineens uit het niets zo’n intens, adembenemende emotionele pijnscheut omhoog kan komen, getriggerd op een moment waarop ik dit (natuurlijk) totaal niet verwacht.

De kracht van familieopstellingen en energetisch werk

Tijdens een van de dagen van de opleiding Familieopstellingen komt het overlijden van mijn moeder ter sprake. Verbijsterd is een van de begeleiders als ik vertel, dat ik nooit boosheid of woede naar mijn moeder heb ervaren. Waarom zou ik? Toch niet haar keuze om zo jong te komen te overlijden? Ze vertelt me dat boosheid voelen deel is van het rouwproces. Okeeee, dat kan, weet ik ook, maar ik voel het niet, vind het ook beetje gek, dat ze dit tegen me zegt. Ze zou toch ‘moeten’ weten, dat elk rouwproces zo zijn eigen variant heeft. How little did I know…

Een aantal weken later zit ik midden in een Vortexhealing-training. Super vereenvoudigd uitgelegd is dit werken aan jezelf door op energetisch niveau je sh*t aan te gaan en te helen. Waarbij de pittigste brij zich bij voorkeur aandient (bij mij dan) als je ’s ochtends zo heerlijk doezelt in de wereld in between van niet meer slapend en ook nog niet echt helemaal wakker zijn.

Razernij

Scherp, als een bliksemschicht door de lucht, schiet de rage door me heen. Zo giftig, dat ik me in staat voel tot moord, zo onvoorstelbaar woest op mijn moeder ben ik. Hoe ze het in haar &^@$-hoofd heeft kunnen halen, mij in de steek te laten en me mijn (studenten)leven, mijn onbevangenheid en mijn jeugdjaren af te pakken, om me zo de volwassenheid in te gooien?! Gevolgd door een enorme huilbui.

33 jaar lang heeft iets in mij, uit loyaliteit naar mijn moeder, deze rage onderdrukt. Zonder dat ik dit wist, en wat wel ergens op de achtergrond al die jaren heeft lopen heuen en me onbewust ook beperkt heeft. De heelheid in het doorvoelen van deze razernij, pijn en verdriet is groots.

Onverwachtse wending

Een paar maanden later, tijdens een andere opstellingen-dag, breng ik mijn vraag in dat ik graag inzicht wil in mijn familiesysteem als het gaat om (meer) zichtbaar durven zijn en (nog meer) mogen zijn wie je bent. Met aan beide kanten grootouders die meerdere keren vet de prijs hebben betaald, omdat ze kozen voor zichzelf, zou het kunnen dat ik last meedraag hierin, die niet van mij is. Waarbij ik rationeel bedenk, dat religie vast het thema is.

De opstelling laat echter heel iets anders zien. Magisch. Een prachtig inzicht en ook mega confronterend. Blijkbaar heb ik, weer uit loyaliteit naar mijn moeder, onbewust besloten, dat als zíj niet meer het leven mag leven, ik dat dus ook niet mag. Er dus altijd ergens een interne tweestrijd in mij woedt, omdat ik op bewust niveau vind, dat ik het maximale uit het leven moet halen, juist omdat ik van zo dichtbij heb ervaren, hoe kort het leven kan duren. En tegelijkertijd zegt een ander deel in mij, op onbewust niveau ‘dát gaan we dus niet doen, we gaan het leven niet ten volle leven, want…’.

Het verdriet is intens en de heling net zo intens. Het maakt me weer een stukje completer, heel.

En zo zijn er meer

Heb ik een cliënte, die eindelijk het verdriet werkelijk kan toelaten van het verzwegen, ongeboren kindje dat ze zo’n 50 jaar geleden is verloren. Niet geweten hebbend, dat ze dit verdriet nog meezeulde. Erkent en omarmt een andere dame haar verdriet van het niet hebben toegegeven aan haar jeugdliefde 30 jaar geleden. Zich niet eerder gerealiseerd hebbende, wat een impact dit op andere fases in haar leven heeft gehad. Krijgt een derde cliënt inzicht en begrip voor zichzelf en haar moeder, waarom verbinding voelen met elkaar zo enorm ingewikkeld is. Er blijken in het familiesysteem oneffenheden te zijn rondom je eigen plek mogen innemen, het op de juiste plek staan in het gezin van herkomst van moeder.

Als de tijd daar is

Waarmee ik wil aangeven, dat we soms wel denken ergens klaar voor te zijn en de boel dan hup, even willen fiksen, maar dat jouw systeem beslist. Dat je soms wel denkt te weten waar bepaald gedrag, verdriet of zwaarte vandaan komt, en dat bijvoorbeeld met Familieopstellingen dan zichtbaar wordt, waar de angel echt blijkt te zitten.

Dat ik wel kan denken, dat bepaald verdriet helemaal is doorgewerkt. En dat er dan toch nog ergens een loshangend draadje blijkt te zijn. Een draadje dat wacht tot ik genoeg gerijpt ben om de intensiteit die vrijkomt bij het zichtbaar worden hiervan, ook daadwerkelijk te kunnen dragen.

Wees dus mild voor jezelf en weet: alles is oké. Jouw proces, jouw tempo, jouw leven.

Nieuwsgierig geworden naar hoe en wat de magische wereld van familieopstellingen voor jou zou kunnen betekenen? Neem vrijblijvend contact met me op, dan kijk ik met je mee.

Toelichting op familieopstellingen
Een familieopstelling is een manier van werken waarbij je onbewuste, verborgen dynamieken zichtbaar maakt, die bijvoorbeeld binnen een familiesysteem aanwezig zijn. Beperkende dynamieken waar je niet eens weet van had en die jou wel kunnen beïnvloeden en belemmeren op een diep onbewust niveau.

Familieopstellingen helpen je jouw struikelblokken op te lossen vanuit je gezin van herkomst.

Een familieopstelling is een intensieve en krachtige manier van werken. Het richt zich op de laag van de ziel. Uitgangspunt is dat kinderen – onbewust en uit liefde – problemen en emoties van ouders of andere familieleden op zich nemen. Ze dragen een last die niet van hen is en dat kan leiden tot belemmeringen en beperkende patronen. Deze zogeheten verstrikkingen komen in ons volwassen leven op verschillende levensgebieden tot uitdrukking, zoals in relaties, werk, gezondheid.

Door het onzichtbare zichtbaar te maken met een familieopstelling kan er gewerkt worden aan rust en verbinding binnen het hele (familie)systeem. Er ontstaat een nieuwe ‘ordening’ en daardoor meer balans, wanneer iedereen zijn/haar eigen (energetische) plaats kan innemen.