Blog
Dromen, angsten en waarmaken
Als ik droom, groot droom, zonder randvoorwaarden, zonder mitsen en maren, zonder beperkingen die mijn mind me wil opleggen, aansmeren of wijsmaken, dan zou ik op welke manier dan ook zoveel mogelijk mensen zoveel mogelijk bewustwording willen geven. Zou ik – als ik echt heeel groot en idealistisch droom – de wereld lichter willen maken, liefdevoller, bewuster, dat hoe erg je misschien al dan niet gebutst bent door het leven, je een keuze hebt. Een keuze tussen te blijven lijden of de regie over je leven te pakken (en dat is wat anders dan ‘controle’). Dat het ook voor jou mogelijk is om je grenzen te leren aangeven, jezelf erkenning en liefde te geven, dat je er toe doet en er mag zijn i.p.v. deze bevestiging en erkenning altijd van anderen nodig te hebben. Dat pleasegedrag een no-go area is, als het ten koste van jezelf gaat. Dat een herinnering kan blijven, maar dan eindelijk losgekoppeld van de verdrietige, pijnlijke of angstige emoties. Vrijheid i.p.v. gevangenschap.
Rouw- ook na dertig jaar
Beng! Als een onverwachtse rechtse kwam-ie gisteravond binnen…. ‘morgen is het 7/9, en deze 7/9 zou mijn moeder 70 jaar zijn geworden’. Een intens verdriet overvalt me. Out of the blue, niet zien aankomen. Nooit een issue geweest, niet haar verjaardag, niet haar overlijdensdag noch de trouwdag van mijn ouders. Ze is bij me zonder op die dagen meer verdriet te geven.
Ik weet dat het zo kan gaan, herinneringen die je plotsklaps overvallen met emotie en al, in mijn praktijk komt het dagelijks voor. En toch verraste het me. Heb me gewoon dit jaar nog niet 1 keer gerealiseerd dat mijn moeder deze 7 september 70 jaar zou zijn geworden!? Dat me dit er ineens van bewust zijn (‘ze is er niet’) zo’n mokerslag aan scherp gemis en verdriet zou geven. Ook bijna 30 jaar na dato.
Moeten of mogen?
Aan het werkwoord ‘moeten’ plakt een negatieve lading. Het sluit uit dat we een keuze hebben, iets wordt ons opgelegd door iemand of een situatie. ‘Moeten’ geeft een gevoel van niet anders kunnen dan en daar hebben we allemaal een hekel aan. We willen graag zelf bepalen wat we wel of niet doen. We willen de regie in eigen handen houden.
Niets plannen is ook een planning
NIETS PLANNEN IS OOK EEN PLANNING
“Heerlijk”, vertelt ze, “over twee weken heb ik een heel weekend voor mezelf. Manlief gaat met de kids een weekend op pad en ik blijf thuis”. Ze heeft alleen wel dikke stress, want ‘ze heeft nog he-le-maal niets gepland voor dat weekend’. En ja, dat voelt toch wel als heel erg suf en saai. Dan heeft ze eindelijk eens de tijd aan zichzelf, kan ze doen en laten wat ze wil en dan heeft ze niks gepland staan?! Alleen al van het idee ‘niets doen’, schiet de verkramping in haar lijf en loopt haar hoofd over. Een soort paniekgevoel overvalt haar.
Doen wat goed is voor jou
Doen wat goed is voor jou. In mijn praktijk komt dit onderwerp wekelijks voorbij, juist omdat iets wat zo gemakkelijk zou mogen zijn, vaak moeilijk blijkt te zijn…..
Dit weekend had ik een feest. We zouden er met een groep heengaan en de datum is allang bekend. Gaande de week voel ik dat ik een pas op de plaats ’moet’ gaan maken. Net een week terug van een intense en intensieve 12-daagse training, die nog aan het door- en uitwerken is in mijn systeem, toch een beetje jetlag, dag na thuiskomst meteen volle bak aan de slag, lange dagen in de praktijk en het gezin vraagt terecht ook weer mijn aandacht.
Moederdag
Moederdag op de geboortedag van mijn vader. Gekke combinatie, want mijn moeder is lang geleden al overleden. Daarbij komt dat ik niet zoveel heb met 'moeder- of vaderdag'. En toch....raakt deze dag me deze keer, misschien wel door de gekke combi met mijn jarige vader....
Nog meer gratis tips om lekker in je vel te zitten!
Laat je in drie video’s aan de hand meenemen hoe je je van gestrest naar ontspannen kunt voelen met een paar gemakkelijke oefeningen.
Tips en oefeningen die je op elk moment van de dag kunt doen, die weinig tijd kosten en
die hun effectiviteit in de praktijk hebben bewezen.*
* wanneer je je gegevens invult, ga je akkoord met de privacy policy van Sassense
