Moederdag op de geboortedag van mijn vader. Gekke combinatie, want mijn moeder is lang geleden al overleden. Daarbij komt dat ik niet zoveel heb met ‘moeder- of vaderdag’. En toch….raakt deze dag me deze keer, misschien wel door de gekke combi met mijn jarige vader.
Een van de dingen die ik me nog goed kan herinneren, is dat toen ik 16 jaar was, mijn moeder en ik uitgebreid gingen stadten (schrijf je dat zo?). Op zich niet bijzonder, er zijn meer moeders en dochters die dit doen. Voor ons wel bijzonder, want kort na deze shopdag zou mijn moeder geopereerd worden, voor zes maanden van borstkas tot aan heup het gips ingaan en minimaal drie maanden platliggend aan bed gekluisterd zijn.
Nu weet ik, wat een enorm offer mijn moeder toen voor mij heeft gemaakt. Nu weet ik, wat een immense pijn ze gehad moet hebben aan haar been en rug. Nu weet ik, dat ze regelmatig even móest zitten, omdat haar been dan uitvalverschijnselen vertoonde door een klemzittende zenuw.
Ze wilde me ‘een dag met een sterretje geven’, wat in ons gezin een duiding was voor een superdag. En dat is gelukt. Een paar jaar later kon dit niet meer ….. ze was er plots niet meer …..
Na zoveel jaar, zou je denken dat ik het gemis een plek heb gegeven, en dat heb ik ook. Maar tijdens het schrijven van deze tekst, voel ik ergens een luikje met verdriet en gemis zich even openen. Het is goed en het is helend.
Een fijne moederdag vandaag voor jullie allemaal ?