‘Nee, het gaat hartstikke goed, hoor. Maarruh, ben eigenlijk ook best wel gewoon continu moe. Eigenlijk te moe, als ik eerlijk ben’.

Gezelligheid kent geen tijd

Het kan allemaal weer nu de coronarestricties ten einde zijn en het mooie weer zich ook steeds vaker laat zien: terrasje hier, festivalletje daar (‘gewoon, omdat het weer kan’), lunchen met de meiden en lekker lang beppen na het sporten met de teamgenootjes. En dan ook met: wijntje hier, wijntje daar met een lekker knabbeltje, veel te lang blijven hangen en wel gewoon weer vroeg op moeten voor het werk met als gevolg: moe, elke dag een beetje meer. Waardoor ze minder beweegt, want die bank zit veel te lekker. Ze nu dus nog moeier is, want bewegen geeft ook energie. En ook zo superirritant: die kilo’s blijven daardoor natuurlijk ook maar plakken of nemen zelfs toe. Maar ja…

Het kost alleen ‘n beetje veel energie

You get the point: aan de ene kant vooral alle gezelligheid willen opzuigen en aan de andere kant die kilo’s willen kwijtraken en weer een uitgerust gevoel hebben. Ze is niet de enige in de afgelopen weken, die aangeeft dat haar agenda (te) vol zit met allerlei gezellige activiteiten, die ze reuzeleuk vindt én waar ze ook op leegloopt, omdat het simpelweg te veel is. Of anders gezegd, ze heeft te weinig hersteltijd. Maar dan een keer (of 2 of 3) nee zeggen, da’s wel een dingetje.

Weer fit energiek (of toch niet)?

Ik vraag Merel wat haar zou helpen om zich weer fit en energiek te voelen. Ze antwoordt: ‘nou ja gewoon met mezelf afspreken: weer eerder naar bed, minder lang blijven hangen en in plaats van al die lekkere wijntjes een koppie thee nemen na de training en wedstrijden. Niet meer nog effe neerploffen op de bank, als ik dan eindelijk en veel te laat thuis ben onder het mom van ‘eerst nog bijkomen van al die prikkels, voordat ik naar bed ga’. En gewoon ook tijden blokken in mijn agenda voor me time, zodat ik automatisch ook minder afspraken in een weekend heb en tot rust kan komen.’.

Waarom dan niet?

Een duidelijk verhaal, ze weet het prima, maar op mijn vraag of ze die afspraak dan ook ‘gewoon’ met zichzelf kan maken en ze zich daar dan aan houdt, klinkt meteen resoluut een ‘nee, niet, gaat me niet lukken, anders had ik het allang gedaan’. Tussen weten en daadwerkelijk doen ligt een wereld van verschil en niet alleen bij haar. Wat is dat toch?

Soms komt dat, omdat er een zgn. secundaire winst is bij wat je doet. Er zit dan ook een voordeel aan wat je doet en daardoor houd je je gedrag in stand, ook als je er knettermoe of dik(ker) van wordt. Je bent bijvoorbeeld bang, dat als je aan de spa rood gaat, anderen je dan een spelbreker vinden, dat je buiten de boot gaat vallen, dat ‘men’ je dan niet meer aardig vindt, dat je voor een volgende verjaardag niet meer uitgenodigd wordt. Dus blijf je doen, wat je altijd al deed met alle gevolgen van dien.

Of je hebt FOMO, fear of missing out, angst om de leuke dingen te missen, voel je de urge om overal bij te moeten zijn. Soms zijn er andere, niet helpende gedachten, die vooral heel helpend zijn om het huidige gedrag in stand te houden.

Inzicht in jezelf

Om helder te krijgen wat bij Merel intern gebeurt, halen we een recente situatie terug, stel ik vragen, laat ik Merel vertellen en schrijven we alles op. Hierdoor wordt letterlijk zichtbaar wat er innerlijk allemaal gebeurt bij haar en voelt ze het ook in haar lijf. Het geeft haar inzicht, wat maakt dat het haar niet lukt om eerder naar huis te gaan, voor die kop thee te gaan of eens een keertje nee te zeggen. Daarnaast geeft het inzicht in wat de gevolgen op termijn zijn als ze blijft doen, wat ze nu doet. Geen fraai plaatje.

Meester in zelfondermijning

Het blijkt dat Merel onbewust een kei is in het ondermijnen van haar goede intenties: ‘Ah, het is ook zo gezellig, dus…. Ik heb supergoed gespeeld, dus ik het dit verdiend. We doen dit toch altijd, dus nu ook. Ach, eentje kan toch wel. Wat maakt het eigenlijk uit?’ En zo rollen er nog wel meer excuses uit. Allemaal gedachten die beperkend zijn om haar goede voornemens te doen slagen. Niet goed, niet fout, en wel handig om inzicht in te krijgen, wanneer je anders wilt.

Ruimte maken voor helpende gedachten

Voordat we aan de slag gaan met het vinden van gedachten die wél helpend zijn voor een koppie thee, nee zeggen en bijtijds naar bed gaan, is het handig, zo niet noodzakelijk om eerst afscheid te nemen van die beperkende gedachten, zodat er ruimte komt voor nieuwe, helpende gedachten. En ook die helpende gedachte komt uit jouzelf. Het gaat immers erom dat-ie resoneert bij jou.

Bij Merel borrelt naar boven ‘ik ben het waard’ en ‘ik kan dit’. Dat deze resoneren, is te zien: haar lijf verandert in een rechtopstaande, stevig gegronde houding, haar armen en handen zetten deze zinnen kracht bij met een beweging, haar mimiek ontspant en de borst gaat vooruit. We maken concreet wat ze de komende paar weken elke dag gaat doen om te zorgen, dat deze nieuwe helpende gedachten zich stevig nestelen in haar systeem.

Inschakelen van hulptroepen

Daarnaast schakelt ze een hulptroep in binnen haar team. En hoe vreemd het misschien ook klinkt: haar hulptroep wordt juist degene van wie Merel weet, dat zij normaliter het snelst in de richting van ‘ah, joh, doe niet zo flauw. Wat een gekkigheid’ gaat. Hiermee vergroot Merel supportteam (anderen staan haar sowieswo al bij) en schakelt ze een mogelijke ‘tegenstander’ uit.

Heb jij ook last van bepaald gedrag van jezelf, dat je graag anders zou zien, maar krijg je het niet voor elkaar? Onderzoek dan eens je gedachten die aan je gedrag voorafgaan. Kom je er niet uit? Je weet me te vinden, ik kijk graag met je mee!