Ze vindt wel veel, he?’, zegt de begeleider van de opstelling met een veelbetekenende lach naar mij. Oehhh, busted. Ik schiet in de lach én voel dat het raak is.
Een dagje opstellingen oefenen met andere opstellers. Leuk, leerzaam én ik heb geluk. Alle deelnemers begeleiden 1 keer en krijgen 1 keer een opstelling. Ik ben voor beide al aan de beurt geweest. Dat voelt reuze relaxed, want mijn innerlijke Perfectionist die vindt dat ik het dan wel supergoed moet doen als opsteller, kan stil blijven. En ook mijn Overlever die mij nog steeds wil behoeden voor het aankijken van issues (want mogelijk confronterend, pijnlijk en verdrietig) houdt zich rustig, daar mijn vraaginbreng al is geweest.
Kans
Maar dan wil het toeval dat deze dag 2/3 van de groep er niet is. Er daardoor ruimte ontstaat voor een opstelling voor een deelnemer, die beide al heeft gedaan. Naast mij is er nog een deelnemer die graag een tweede opstelling wil. Het lot beslist. Mijn interne Perfectionist én Overlever inmiddels allebei superalert. Trainer handen op de rug. Lege hand betekent begeleiden. Hand met steen is vraag inbrengen. Zij kiest. Leeg. Dus ik krijg de mogelijkheid voor weer een opstelling. Adrenaline giert door mijn systeem en nog voordat ik helder kan verwoorden wat mijn vraag is, stromen de tranen over mijn wangen. Getverderrie…
Zelfafwijzing
Want daar vínd ik me toch wat van, oejoejoei. Ik vind het stom, zou allang klaar moeten zijn met dit issue, vind dat het nergens over gaat, dat ik me niet zo moet aanstellen, kansloos dat ik nu al emotioneel reageer, blablabla. Misschien herken je het wel. Dat veroordelen en afwijzen van jezelf en je weinig goeds aan jezelf kunt vinden.
Goed, die opstelling dus. Die – zonder mijn ziel en zaligheid hier geheel neer te leggen – in de basis gaat over dat ik ‘gewoon rust en ontspanning wil ervaren’. Ik zit (inmiddels ‘zat’) in een hobbelige fase en ook daar vind ik van alles van 🙈. Temeer ik niet alles kan afschuiven op de overgang (helpt overigens niet) en ik ook nog vind dat ik toch wel alles in huis heb om met zo’n fase te kunnen dealen. Dusss..
Beschermingsmechanisme
Zijn ongeveer de eerste zinnen van mijn representant in het veld, dat ze van alles vindt: ze vindt wat van mij (als vraagsteller) omdat ik van alles vind, wat van moeder, omdat moeder xyz doet en van vader omdat ie juist niks doet. Hilarisch en pijnlijk tegelijk. Pijnlijk om te zien dat dit mezelf afkammen een beschermingsmechanisme is. Bizar dat er toch weer iets uit de Indische geschiedenis gezien en erkend wil worden.
Wonderlijk hoe rustig mijn representant dan wordt, en hoe rustig ikzelf word na het erkennen. Een ontspannen zucht ontsnapt me. Al registreer ik ook dat een ander deel van mij in verzet blijft. Dat deel vindt namelijk oprecht, dat ‘die Indo-kant’ nou wel genoeg is aangekeken. Ook dat herken ik inmiddels en dat is oké. Het is en blijft proceswerk.
En misschien is dat wel, wat ik je in deze blog wil meegeven. Dat het jezelf naar beneden halen niet helpend is én dat het ooit ergens een oplossing voor was. Diende het een doel, nog los van het feit of dat nou de beste manier was om er mee te dealen. Als je het toen anders had kunnen doen, had je het wel anders gedaan. Alleen: dat was toen en daar, en je leeft nu hier en nu.
Wat zou je kunnen doen
- Herken en erken wat je aan het doen bent, namelijk jezelf afwijzen.
- Wees aardig voor dat strenge, onaardig klinkende ik-deel. En neem dan een besluit welk ik-deel je nu ‘aan het stuur’ wil zetten zonder die Afwijzer af te wijzen.
- Stel jezelf eens de vraag ‘is dit waar, wat ik denk en zeg over mezelf?’
- Ook als je voor de 198e keer in je valkuil trapt, blijf dan mild naar jezelf. Je bent aan het (af)leren. Babysteps.
Familieopstellingen
Sla ik natuurlijk een bruggetje naar (familie)opstellingen. 1 maart is de eerstvolgende dag familieopstellingen. Ruimte nog voor 2 of 3 vraagstellers en 6 representanten. Vraag inbrengen: omdat je inzicht wil krijgen in bepaalde patronen, je in je eigen gezin of je gezin van herkomst tegen hobbels aanloopt, die je anders zou willen zien en wat maar niet lukt. Als representant: omdat je wilt ervaren hoe opstellingen gaan, of omdat je weet hoe waardevol de plek van representant is. Kijk hier voor meer info en aanmelden.
Retreat Injoy 7-12 oktober 2025
En… tromgeroffel… kun je kijken én aanmelden voor mijn volgende retreat die ik oktober dit jaar weer ga organiseren. De eerste twee aanmeldingen zijn al binnen (JOEHOE!). Komt er vast nog een blog, die alleen maar over deze fantastische week gaat. Kun je hier al kijken hoe het is, hoe het was en hoe eerdere deelnemers deze bijzondere dagen hebben ervaren. Mail me als je meer wilt weten! Ik vertel er graag over 💖.