‘Ik weet dat ik je al bericht heb, maar ik wil graag nog aan je kwijt dat je mij enorm hebt geholpen! Ik heb een voldaan gevoel over het gesprek met mijn broer, compleet anders gelopen dan ik had kunnen bedenken en geeft mij heel veel rust. Het lukt ook veel beter om nu naar een mooie toekomst te kijken dat geeft een fijn gevoel…’

Ze heeft een zeer turbulente tijd achter de rug. Door te gaan staan voor zichzelf en enorm dappere keuzes te maken, heeft ze naast een nu veel mooier leven, helaas ook te maken met een paar langdurende, vervelende ‘zij-effecten’. Want niet iedereen in haar omgeving kon dealen met de beslissingen die ze heeft genomen, of kon eigenlijk niet dealen met de gevolgen van haar beslissingen. Het zijn keuzes die anderen nooit van haar hadden verwacht en ze zijn nu verbolgen, dat ze niet meer leeft zoals ze van haar gewend waren (lees: ‘voor de buitenwereld’). Ze heeft hen ‘teleurgesteld’ en dus zijn ze boos op haar, sluiten haar buiten en praten lelijk over haar naar anderen.

Jouw leven, jouw keuzes

Zo heeft haar broer met wie ze altijd een goede band heeft gehad, zich van haar afgekeerd. Hij wijst haar af op haar keuzes, neemt haar dingen kwalijk en blijft boos op haar. Een constructief gesprek is onmogelijk. Ze voelt zich verdrietig hierover én voelt ook een kracht dat ze niet wéér degene is die bakzeil zou moeten halen. Het is háár leven!

Bepaal je doel vooraf

Van de week was ze bij me. Ze vertelt dat ze de volgende dag een gesprek met haar broer heeft. Ze heeft besloten toch een keer het gesprek met hem te willen aangaan. Als ik haar vraag wat haar doel is met dit gesprek, valt het even stil. Ze wil de kou uit de lucht hebben, ze wil hem graag duidelijk maken waarom ze die beslissing heeft genomen, hoe ze er toe gekomen is. Al doorpratend blijkt, dat er een oud verlangen onder zit om erkenning te willen krijgen, dat ‘hij het snapt’, ze wil hem overtuigen van de juistheid van haar beslissing.

Jij hebt de regie over jouw leven

Maar wat als hij nou boos blijft en het niet wil of kan snappen? Hoe gaat ze dan naar huis? Met een rotgevoel? Wie heeft dan de regie over het gesprek en over haar en haar leven? Wie bepaalt dan of het gesprek een succes is of niet? Ze realiseert zich, dat ze haar geluk laat afhangen van hoe haar broer zal reageren. En dat is niet wat ze wil.

Fantaseer over jouw ideale uitkomst

We gaan een stap terug en ik laat haar dromen: met welk gevoel zou ze na afloop in de auto naar huis willen zitten? En wat zou haar dat brengen? Waar voelt ze dit in haar lijf? Hoe ziet ze dit beeld voor zich? Ze zou met een blij, ontspannen gevoel in de auto willen stappen, het zou haar ruimte geven om te gaan voor die heerlijke, gelukkige stip op de horizon, haar ultieme droom, leven in harmonie met de mensen van wie ze houdt. Het zou haar liefde en vrijheid brengen. Ze kan het al voelen, alleen al door het voor zich te zien, omdat we er nu over praten.

Het bijzondere en ook heerlijke aan durven dromen is, dat je lijf reageert alsof het al echt zo is. Er komen zgn. gelukshormonen vrij en je voelt je stante pede ook gelukkig en ontspannen.

Laat je gelukshormonen voor je werken

Ik stel voor dat ze, voordat ze het gesprek ingaat met haar broer, dit gevoel weer oproept en met díe energie het gesprek in gaat. Dus zonder zich zorgen te maken over hoe hij zal reageren en zonder zich druk te maken of-ie wel zal luisteren. Het maakt namelijk niet uit hoe hij gaat reageren, want ze heeft de uitkomst al gevoeld: dat ze blij, ontspannen en met een goed gevoel na afloop in de auto stapt op weg naar die prachtige, liefdevolle stip aan de horizon.

Breinpeuteren

Ze moet een beetje lachen, dat ik ‘in haar brein zit te wroeten’ en tegelijkertijd zie ik de verwondering en het gaan openstaan voor deze mogelijkheid toenemen of het echt zo simpel zou kunnen zijn. Ja, zo simpel kan het zijn. Durven dromen en gaan staan in die energie die erbij vrij komt. Dit is hoe het brein en lijf en energie werkt. Mits je echt, écht je droom of uitkomst durft te dromen, voelen en omarmen.

Rust en een mooie toekomst

En dan krijg ik niet 1, maar 2 keer een berichtje van haar. De eerste meteen erna, dat het gesprek goed is gegaan en dat ze bij zichzelf heeft kunnen blijven. En een paar dagen later het bovenstaande bericht. Mijn hart zingt dubbel: voor haar omdat ze is blijven staan voor haar waarde en voor mezelf omdat ik zo heerlijk vind dat ik haar mag begeleiden in haar groei. Zíj doet het werk, ik kan aandragen en werken met haar wat ik wil, maar zíj moet de handschoen oppakken en het in real life waarmaken. Zo mooi!

Durf te dromen!

Droom, lieve lezer, droom ongelimiteerd, schakel je brein met al z’n beperkingen en mitsen&maren uit. Droom alsof alles mogelijk is. Voel het in je lijf, wat het met je energie doet, (voel je die lach op je gezicht?!) de wereld aan je voeten. Schrijf het op, spreek het in, maak het waar!

Ook voor jou!

PS: Zou je ook zo graag groot(s) willen dromen en merk je dat je mind in de weg zit? Dat ‘dit toch niet gaat lukken, dit voor jou niet is weggelegd, omdat ‘wat-het-ook-is-wat-je-als-excuus-gebruikt redenen’? Neem even contact met me op en ik neem je in een gratis droom-sessie mee op weg naar jouw ultieme droom! Doen!