Met een dichtgeknepen keel en stokkende ademhaling zit ze heel erg haar best te doen haar emoties al inslikkend de baas te blijven. De stilte duurt en is beladen. Een intens, intern gevecht is gaande tussen eerlijk zijn naar zichzelf en een (kinderlijke) loyaliteit naar haar ouders…
Zelfverzekerd of toch niet?
Pia wil zich graag zekerder voelen. Op het oog een bizarre vraag, want voor mij zit een zelfverzekerde dame, weet wat ze wil, goedlachs en ‘persoonlijke ontwikkeling’ als middle name.
Van binnen loopt ze over en voelt ze dat deze manier van leven haar nu echt aan het opbreken is. Ze voelt zich namelijk helemaal niet zelfverzekerd. Opkomen voor zichzelf of zich echt uitspreken is niet een ‘dingetje’ maar een ‘ding’ en dat doen alsof haar dit met gemak afgaat, kost haar bakken met energie.
Tijdens de sessie wordt helder, dat de basis van dit onzekere gevoel gelegd is in haar jonge jaren. Met een vader die van de strikte regels was en een afwijkende mening of tegenspraak niet duldde en een supersociale moeder, die buiten de deur heel actief was, maar afwezig voor haar eigen kinderen. In ieder geval voor Pia.
Snakken naar gezien voelen
Om toch de broodnodige aandacht en erkenning van haar ouders te krijgen, voegde Pia zich naar ‘vaders wil is wet’ en zat ze in de ‘wachtkamer te wachten’ tot het moeder uitkwam om even aandacht voor Pia te hebben.
Gevolg: Pia heeft onvoldoende gekregen wat zij toen nodig had. Een gemis van gevoel dat ze er mag zijn/er toe doet, het gevoel dat er ook van haar gehouden wordt als ze een afwijkende mening heeft, en de zekerheid ervaren dat ze nog steeds ‘oké’ is, als ze een stommiteit had begaan.
Maar om dit nou hardop te zeggen, nee joh, dat gaat Pia niet doen. Dat vindt ze echt veel te lastig. Ze gaat toch niet haar ouders afvallen?? Alleen al het idee geeft een gevoel van verraad en schuldig voelen. Tranen komen op.
Begrip hebben als valkuil
Het verstrikt en verstikt zitten tussen loyaal zijn naar je ouders en het erkennen van je eigen pijn is killing. Want je snapt je ouders zo goed: ‘mijn ouders wisten niet beter’, ‘ze hebben hun best gedaan’, ‘mijn vader heeft zelf ook een moeilijke jeugd gehad’, ‘maar mijn moeder had ook ouders die geen liefde konden uiten, dus die heeft dat nooit geleerd’. Maar dat je het allemaal zo goed begrijpt, wil nog niet zeggen, dat het daarmee goed is. Het gaat erom hoe het voor jou is geweest, hoe jij het hebt ervaren, wat het met jóú heeft gedaan.
En zolang je je schuldig blijft voelen bij dit hardop te zeggen, dit niet erkent, doe je jezelf dus tekort. Kun je zoals Pia dus vage klachten ontwikkelen, een zeurend gevoel van niet lekker in je vel zitten en dan rationeel niet kunnen verklaren waardoor dit komt.
En en
Je kunt je vader begrijpen én laaiend zijn over de manier waarop hij zich gedroeg. Je kunt van je ouders houden én ze willen kielhalen voor de pijn die jij hebt ervaren (en misschien nog ervaart) en voor die stomme patronen die jij hierdoor als overlevingsmechanisme hebt ontwikkeld om maar (hun) liefde te krijgen.
Dit erkennen werkt bevrijdend. Het geeft je lucht, ruimte, energie. Het erkennen van jouw eigen pijn en verdriet doet niets af aan of je ouders hun best hebben gedaan. Het erkennen levert Pia op, dat ze zichzelf kan toestaan te zijn wie ze is, dat ze oké is met wie ze is. Hierdoor voelt ze zich zekerder van zichzelf en durft ze zich uit te spreken, ook in een ‘spannende’ situatie.
Opstellingendag 23 maart Relaties
👨👩👧👦 23 maart is er een opstellingen themadag rondom Relaties. In welke vorm dan ook. Met je ouders, je kinderen, je partner, jezelf (!!), collega’s, binnen vriendengroepen of bijvoorbeeld je relatie met eten (snaaien, emotie-eten). Een paar voorbeelden:
👉Wat maakt dat je bij je ouders acuut weer in die rol van toen belandt, terwijl alles in je dit niet wil?
👉Hoe komt het toch dat je in elke baan weer moet concluderen, dat je op de een of andere manier toch weer die pleaser bent, die elke keer ja zegt ook als ze een nee voelt?
👉Hoezo ben jij weer degene die voor de zoveelste keer binnen de vriendengroep de kartrekker is om een verrassingsfeestje voor een vriendin te organiseren?