Slecht slapen, ik zie er ook niet de fun van in, op die enkele keer na, dat ik ineens mega productief ben in die slapeloze uren. Da’s dan wel lekker en toch liever maar niet.
Vooropgesteld dat chronisch slaaptekort door elke nacht uren wakker te liggen je hele systeem kan ontwrichten en het dan verstandig is daar professionele hulp voor te zoeken, kunnen we echt nog prima functioneren als we af en toe een of een paar nachten minder goed slapen.
Als je de oorzaak kent
We denken dat het helpend is, als je de oorzaak weet, want dan kunnen we er wat aan doen. En soms klopt dat natuurlijk ook: als je moeilijk in slaap valt, omdat een gezinslid de tv beneden nog te hard heeft aanstaan, dan is het handig om te vragen of het geluid zachter mag. Als je moeilijk slaapt als er veel licht je kamer invalt, dan kan het verstandig zijn om verduisteringsgordijnen aan te schaffen. En als een mug om je hoofd heen zoemt met een hoeveelheid decibel alsof je bij een concert bent, dan kan het een idee zijn, om die mug (sorry) te killen.
Op muggenjacht of niet
Om bij het laatste voorbeeld te blijven, ik weet niet hoe dat voor jou is, maar op muggenjacht gaan is niet mijn favoriete tijdsbesteding om 2 uur ’s nachts. Daar komt nog bij, dat het regelmatig een kansloze missie is, omdat dat k*kbeest gewoon onvindbaar en niet te horen als ik op jacht ga. Totdat ik de lamp uitdoe en mijn hoofd weer te ruste leg op mijn kussen…
Dus ik heb het besluit genomen om dan de lucht in te zwengelen, dat die mug mij vooral heel snel mag prikken, zich volzuigt met mijn overheerlijke zoete bloed en dan de rest van de nacht zijn verzadigde tetter houdt, zodat ik lekker kan slapen. Daarbij maak ik bewust de notitie, dat wat die mug ook uitvreet, ik lekker zal slapen en ik mijn focus daarmee dus verleg van irritante mug naar wat ik wél wil, namelijk lekker slapen. Anderen noemen dit ook wel ‘overgave’😉.
Beperkende overtuiging
Maar nu weet je de oorzaak niet of je weet de oorzaak wel, maar je kunt er op dat moment niet zoveel aan doen. Je weet 1 ding zeker: ‘ik heb slecht geslapen, ben moe en word met weinig energie wakker’. En dan moet je dag nog beginnen, pfffff. Wat dan?
Stel nou dat jouw rotsvaste overtuiging is, dat je minimaal 8 uur slaap nodig hebt om normaal te kunnen functioneren. Dan kan ik je met enige zekerheid garanderen, dat je een but-dag zult hebben, als je een keer minder dan die 8 uur hebt gepakt. Simpelweg omdat je brein al in de stand staat dat het onmogelijk is om een topdag te hebben na slechts 6 uur slaap. Je brein gaat op zoek naar bevestiging van deze overtuiging en zal alles uit de kast trekken om je dan ook een but-dag te laten hebben. Een (onbewuste) gedachte als ‘ik heb weinig energie en ben nu al moe’ is voldoende om de energie die je hebt, direct te laten weglekken. En dan heb je werkelijk nog niets gedaan die dag!
Bepaal je gedachte
Moet je jezelf dan maar voor de gek houden? Doen alsof je superfit, uitgerust voelt met mega veel energie? Terwijl je hoofd aanvoelt alsof je een tikkie te veel van de wijn hebt genoten op dat geweldige feest-gisteravond-dat-je-niet-had (was ’t maar zo, dan was het je misschien nog waard geweest) en je lijf stijf en spierpijnerig aanvoelt? Nee, je gaat het niet ontkennen én je gaat het ook niet groter gaat maken dan het is.
Als je na een slechte, korte of mindere nacht wakker wordt, vóel je eerst hoe je je voelt voordat je brein al bepaald heeft dat je ‘dus’ al kapot bent ‘omdat’ je zo weinig uren hebt geslapen. Je ademt rustig een paar keer diep in en uit, rekt bewust je spieren en staat op met de intentie dat je – ondanks je mogelijk vermoeide gevoel- met de energie die je nu voelt alle to do’s voor vandaag prima in jouw tempo kunt doen. Je erkent, dat je niet uitgerust wakker wordt zonder er een drama van te maken, waardoor je de dag per definitie plezieriger doorkomt.
Vind je hulpbronnen
Een cliënt van mij, Margriet, heeft in eerste instantie geen problemen met in slaap vallen, als wel met het doorslapen. Ze merkt gaandeweg, dat niet alleen het doorslapen een issue is, maar het in slaap vallen ook een ding aan het worden is. Met als gevolg elke dag een beetje vermoeider. Helder wordt, dat ze zich voor het slapengaan al enorm opwindt en zorgen maakt, dat ze vast weer wakker zal schieten om vervolgens uren in de donkerte te turen. Een soort selffulfilling prophecy.
Het inzicht dat het vooraf piekeren haar belemmert om in slaap te vallen, is voor Margriet voldoende om te ontspannen en vertrouwen te hebben dat ze gemakkelijk in slaap kan vallen. Daarnaast wordt ze zich er (weer) van bewust, wat in eerdere stress-situaties helpend voor haar is geweest. Realiseert Margriet zich, dat zachtjes de radio aan hebben, haar kalmeert. Had ze alleen tijden geleden bedacht, dat dat echt heel suf is, en daarom doet ze niet meer. Net zoals het helpend voor haar was om soms uit bed te gaan en even een kopje thee te drinken en dan weer naar bed te gaan. Was ze ook mee gestopt, want ja, om 3 uur ’s nachts hoor je in je bed te liggen. Why?!
Alleen al het besef dat ze in ieder geval twee helpende opties heeft, mocht ze ’s nachts wakker worden, doet het aantal doorslaap-nachten toenemen. En áls ze wakker wordt, gaat ze i.p.v. piekeren en woelen, nu of naar beneden voor een kopje thee, of zet ze zachtjes de radio aan om zo rustig weer dromenland in te glijden. Mild zijn voor en naar jezelf.
Leuk als je me laat weten, wat helpend is voor jou om na een slechte nacht toch een fijne dag te hebben!